رواية منتقبه اوقعتنى فى حبها
لاقوا ايسل في وشهم
خديجه استغربت مين دي
حضنت ياسين
ايسل بدلع: كنت فين ياحبيبي مستنياك من بدري
خديجه اتعصبت: مين دي
ايسل: انتي اللي مين تكونيش الجربوعه اللي حبيبي اتجوزها
ياسين: ماعنتيش تعلي صوتك تاني فاهمه روحي اعملي للهانم اكل يالا تلاقيها جعانه
خديجه كانت مصدومه: انت بتحضن واحده مش حلالك ادامي غير كدا مش خايف من ربنا
ياسين ضربها بالقلم جامد: مش واحده زيك اللي تعرفني الغلط اعملى الاكل بدال ماندمك
خديجه بصيت لاقيت ايسل فرحانه
خديجه دخلت بس ماقدرتشي تحرك ايدها خرجت لياسين
خديجه وهي موطيه رأسها: مش عارفه اطبخ علشاني ايدي مش قادره احركها
ياسين: بقولك اي دلع مش بحب اخلصي
خديجه عيطت: والله مش قادره من ايدي
ايسل مثلت الزعل: كدا ياحبيبي مش قادر عليها
ياسين اتنرفز وقام ناحيتها وشد ايدها اللي بتوجعها
خديجه صرخه: اااااه ايدي سيبها ارجوك
فضل ساحبها
ياسين: اعملى الاكل يالا ووريني ازاى مش هاتعمليه
خديجه بعياط: ايدي والله مش قادره منها
ياسين بص علي ايدها لقاها ازرقت مكان ما كان
[system-code:ad:autoads]]
ماسكها
ياسين: ماليش في ياما ارفضلك ابوكي من شغله
خديجه عارفه مدي حب ابوها للشغل بتاعه
قالت بتسرع: لا لا هاعمل حاضر
ياسين قرب منها: الدلع دا مش عندي فاهمه
خديجه: فاهمه فاهمه
وفضلت تعمل الاكل وهي بتعيط من ايدها فاجاه جايه تشيل الميه المغليه وقعت عليها
خديجه صرخه: يارب اللهم اني لا أسألك رد القضاء ولكني أسألك اللطف فيه
ياسين قام مفزوع
دخل عليها لقاها متغرقه
خديجه: انا انا اسفه الميه السخنه وقعت عليا دقيقه وانضف
ياسين حس بالذنب: اهدي وقعت فين
خديجه بصتله بحرج: علي رجلى والله ايدي تعبتني اسفه
بص علي ايدها لقاها بدأت تنزف تاني ولقي رجليها محروقه
جري جابلها مرهم
خديجه كانت محروجه جدا
ياسين: ماتفكريش بعمل كدا لسواد عيونك لا دا علشان لو حد جيه مايعرفشي حاجه
خديجه بصتله بعتاب: عارفه وشكرا علي مساعدتك ليا كدا الاكل جاهز.
ممكن بس حد يساعدني اشيله ايدي مش عارفه احركها
ياسين حس بصدقها: تمام وشال الاكل هو
ايسل بمياصه: تاعب نفسك لي ياحبيبي البت دي فين.
