رواية عشقي كامله

- خلينا نمشى من هنا 

خرجوا من العمارة وقف قدام عربيته

- اوصلك فين

- مش عارفه

بعصب*ية جعلتها تتنتف*ض

- هو ايه اللي مش عارفه احنا هنهزر فين بيتك فين اهلك اصلا

بخو*ف شد*يد

- لا بالله عليك متودن*يش عندهم بالله عليك

 رواية عشقى الفصل الثاني 2 

بصلها باستغراب: ليه

بصيت فى الأرض بأحر*اج حس انها مش عايزة تتكلم

: تمام تعالى اركبى

: هنروح فين

: اما نوصل هتعرفى

كانت خا*يفة فى الاول بس ركبت لان مقدمهاش حل غيره

فى العربية

: وانتى بقى ايه اللي يخليكى تروحى شقة فى عمارة فى وقت زى دا 

حسيت انه بيتكلم بسخرية وانه بي*شك فيها بدأت تسترجع ذكراي*تها ودخلت فى دوا*مة من الب*كاء بصلها بقر"ف وهو بيفك*تر مى 

: ايه دوستل*ك على الجر*ح

اتكلمت بعيا*ط هستير*ى 

: حرا*م عليك كفاية عليا اللى بيحصلى بلاش تبقى انت بكلامك عليا

بصلها بعصب*ية مفر*طة

: انتى هتعملى فيها الشر*يفة عليا دا انا جي*بك من ش*قة مفرو*شة كنتى بتعملى ايه مع ش*اب بعد نص الليل بتصلوا مثلا

بصتله بغض*ب واتكلمت بعص*بية

: نزلنى

تجاهلها وكمل فى طريقه

اتكلمت بصوت* عال*ى جدا

: بقولك نزلنى نزلنى هنا انت ايه مبتس*معش

فر*مل العربية بغض*ب كبير جت تفت*ح الباب لاقته مقفول

: افتحه

فتحه وهو مستعرب*ها وفى نفس الوقت متعص*ب منها نزلت من العربية وراحت قعدت على كنبة كانت محطوطة فى الشارع بصيت للارض بحز*ن كبير ودمو*عها مش مفرقة عينها فضلت تب*كى بشد*ة بصلها باستغراب وساق عربيته ومشى

ياسمين ببكا*ء شديد

: يا رب كل الناس مفكرين مش كويسه كلهم بيتخلوا عنى بس انا عارفة انك اكبر من الكل وانك اكبر من حزنى ومن الظ*لم اللى بشوفه

وقف فى نص الطريق حس ان قلب*ه وج*عه ومش عارف السبب صورتها جت قدامه وهو سايبها بتعي*ط لف بالعربيه بسرعة ورجعلها راح قعد جانبها واتكلم بعص*بية