رواية بنات نواره كامله
رحمه بخجل: رحيم احنا في المطبخ وبيت ناس ممكن حد يدخل علينا
رحيم: ما الى يدخل يدخل انتى ۏحشټېڼې
رحمه نزلت وشه بخجل... ورحيم رفعه بصباعه ولسه هيقر0ب منها دخل عيسى
عيسى: رحيم تعا
رحمه زقت رحيم پټۏټړ وهي بتعدل نفسها
عيسى: معلش والله فكرتك لوحدك هنا...
رحيم پضېق:مش تخبط قبل ما تدخل يا ژڤټ
عيسى:مكنتش اعرف والله يا عم
رحيم:عايز اي
عيسى: تعاله شيل قبالى الكنب نرجعه لصحابه
رحيم: تمام يلا
في اوضه تانيه
عمت حسن: اي يا ام قمر الكلام الى سمعته دا عقلى بتك وقليلها الى بتعمله دا ميصحش
نواره بهدوء: والله يا ام حبيبه حسن وافق على الكلام دا ودي حاجه تخصهم هما لاتنين
نواره قامت پضېق: بعد اذنك يا ام حبيبه
نواره طلعت پضېق شافت شمس واقف بتببص على عيسى الى واقف مع رحيم
نواره بحده: شمس
شمس اتنفضلت ورحتلها
: ايوه يا امى
نواره: واقفه وسرحانه كدا ليه
شمس پټۏټړ: مفيش
نواره: طاب يلا شوفي اختك رحمه راحت فين علشان ماشين
شمس: حاضر
رحمه كانت في المطبخ بتغسل المواعين علشان متسبهاش لقمر
شمس: يلا يا رحمه وسيبي الباقي لما نيجي پکړھ
رحمه مسحت اديها
: دقيقه هقول لرحيم انى ماشيه
رحمه اتجهت لبرا وقرب من رحيم
رحمه: انا مروحه عايز حاجه
رحمه: حاضر... هو عمى سيد مجاش معاك
رحيم: لا جه بس واقف مع الرجاله برا.. روحى انتى دلوقتي وپکړھ انا هاجى اخدك
رحمه: تصبح على خير
رحيم: وانتى من اهله
في بيت منصور
حنان: انا هرجع يا حماتى دلوقتي...
فوزيه: احنا خدنا الى عايزينه هترجعى ليه
حنان: لا ياحماتى لسه مختش كل الى عايزه الى حصل دا يفضل سر بينا ماشي انا مع رحيم وسيد ومتعملوش حاجه بالورق غير لما اطلعه من البلد دي
فوزيه: متسقيش فيها يا حنان ولو حسيتي انك هتخسرى حاجه ارجعى علطول
حنان: تمام انا همشى دلوقتي علشان زمانهم جاين من عند حسن
اول ما رحيم دخل حنان قالبته
حنان: ممكن اتكلم معاك
رحيم خدها وتجه للمكتب
: اكيد
في المكتب
حنان: اي المطلوب منى دلوقتي يا رحيم
رحيم بهدوء: انتى عايزه اي يا حنان
حنان: مش عايزه ارجع بيت منصور وعايزه اطلق من ياسر وابوى ميتئذيش
رحيم: هيحصل يا حنان هيحصل بس عندى طلب منك
حنان: وانا تحت امرك في كل حاجه
رحيم: تمام يا حنان
حنان طلعت و سيد دخل
سيد: كانت عايزه اي دى
رحيم: انا تعبت يا حج ومش عارف اعمل اي منصور مش ساكت وانا مش عارف اخر الى بيعمله دا اي هفضل اصد لحد امتى انا عايز يا قا0تل يا مق0تول
: اصبر يا ابنى على جارك السو يا يرحل يا تجيه مصيبه تاخده
رحيم اتنهد: الرجاله بتقول إن منصور خسارته كانت كبيره في المحصول السنه دي وعايز يعوض فتاجر في المننوعات... نبلغ عنه ولا نعمل اي
سيد: ملناش دعوه بيه طول ما هو مش جاي عليان ابعد عنه
رحيم: حاضر يا حج
سيد: هترجع مراتك امتى يا رحيم
رحيم: پکړھ يا بوى پکړھ
تانى يوم
حسن فتح عنيه شاف قمر مميله عليه بتحاول تصحيه وشعرها مببول ميه
حسن اتعدل وحرك ايده على وشه
قمر برقه: صباح الخير.. عيسى جه وخبط عليك وبيقولك ان امى واخواتى جاين... قمر قلتله كدا وتجهت للمرايه تسرح شعرها وهو بيبص عليها بس
قمر لفت بخجل لما لاحظت نظراته
: انا حضرتلك هدومك قوم خد دش
حسن هز راسه وقام خد هدومه و دخل الحمام
حسن قبل ما يدخل
: متنزليش غير لما اطلع علشان ننزل سوى
بعد شويه طلع حسن وهو بينشف شعره
وقمر قاعده على الس0رير بتل0اعب ابنها
حسن: هتنزلي كدا
قمر: ايوه ليه
حسن: لا قومي البسى حاجه غير كدا
قمر: بس حلو اهو واسعه وبعدين كنت بلبس كدا مع نادر عاد
حسن پضېق: بس انا مش نادر وقومي غيرى
قمر پضېق: حاضر خد بالك من امير ليقع
تحت
قمر و حسن نزلين
